พระวัดพลับแตกกรุเมื่อประมาณปีพ.ศ.2470 “กรุกระรอกเผือก” สันนิษฐานว่า “พระวัดพลับ” น่าจะสร้างโดยท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระสังฆราชสุก (ไก่เถื่อน) เจ้าตำรับพระผงเช่นกัน พระวัดพลับเป็นพระเนื้อผงสีขาว หนึกนุ่ม มีรอยแตกร้าวแบบไข่นกปรอด บางองค์จะมีรอยลานของเนื้อพระ อันเกิดจากความร้อน แต่ก็ไม่ถือเป็นเอกลักษณ์สำหรับทุกองค์
พระวัดพลับ พิมพ์วันทาเสมา หรือพิมพ์ยืนถือดอกบัว นับเป็นพิมพ์ที่ได้รับความนิยมสูงที่สุด
การพิจารณา “พระวัดพลับ” ให้ดูที่ผิวขององค์พระ พระที่บรรจุอยู่ในกรุเจดีย์กระรอกเผือกเป็นเวลานานนับร้อยกว่าปี ทำให้เกิดปฏิกิริยาอันเนื่องมาจากความชื้น ความร้อน และความเย็น องค์พระที่ปรากฏจะมีสีผิวค่อนข้างขาว มีลักษณะเป็น “คราบน้ำ” ตกผลึกเป็นสีขาวและสีเหลืองอ่อนเจือปน ที่เรียกกันว่า “ฟองเต้าหู้” บางองค์เกาะเป็นก้อนจนแลดูเหมือนมี “เนื้องอก” ขึ้นจากพื้นผิวขององค์พระเป็นเม็ดๆ แต่เมื่อขูดออกผิวขององค์พระก็จะเรียบเหมือนเดิมทุกประการ
พระสมเด็จวัดพลับองค์นี้สวยสมบูรณ์ไม่่านการใช้ มีผลึกสีขาวที่เรียกว่าฟองเต้าหู้รอบองค์พระ ด้านพอมีเล็กน้อย ทำให้พิจารณาง่าย
พระแท้มีพลังพิสูจน์ได้
พระสมเด็จวัดพลับ พิมพ์วันทาเสมาองค์นี้ถูกโฉลกกับท่านใดติดต่อมาคุยกันได้ครับ